ESTE BLOG XURDE COMO COMPLEMENTO A UN TRABALLO REALIZADO POR VARIAS COMPAÑEIRAS PARA LEVAR A CABO UN PROXECTO SOBRE CANCIÓN POPULARES CON NENOS E NENAS DE ED. INFANTIL, NO QUE TENTAREMOS TRABALLAR AS CANCIÓNS EN TODALAS AREAS IMPLICADAS NA SÚA FORMACIÓN.
Nestes días de verán tamén podedes adicar uns minutiños á lectura por iso imos deixarvos eiquí un conto que lles gusta moito aos cativ@s, chámase:"Lobo feroz" e trata da historia dun lobiño moi fraco que só comía papas de arroz e de todas as cousas que lle pasaron cando decidíu saír a buscar outras cousas para comer.
Preparamos unha sinxela presentación do conto e un vídeo coa canción para que así sexa máis doado motivar e animar aos peques á ler.
O pasado venres voltamos a retomar a actividade cos avós: “Vivenzas no río Alvedosa”.
Nesta ocasión participaron: Fermina, a avoa de Lucas (dos exploradores) e Manolo, o avó de David (dos vincis). Estiveron traballando arreo durante semanas coas súas fillas para traernos fotos dos diferentes muínos da parroquia, recopilaron as vellas cantigas galegas das muiñadas e Montse coa axuda da súa nai convertíuse en escritora por un día para plasmar nun fermosísimo conto a historia real do seu tío Xaime e a avioneta.
Como foi imposible facer un breve resumo do que alí aconteceu ahí vos deixo varios vídeos cos diferentes momentos da sesión. O vídeo das cantigas quedou curto porque a profe estaba tan sorprendida coa reacción dos cativ@s ante os cantos dos avós que esquecín darlle ao “play” da cámara nos momentos estelares.
O 1º de maio os rapaces do carballo baixaron a Redondela para amosarlles a todos o seu lindo maio, quedando no 2º posto.
Así que fai algunhas semanas recibimos as fotos da súa preparación. Lucas, Hugo e Antón contáronlle aos exploradores como construíron o maio e como prepararon as cantigas. Fixéronno moi, moi… ben!!!
Este mércores celebramos na escola o día das letras galegas e como todos os anos, cantamos o himno galego e despois de ver uns vídeos de Lois Pereiro cantamos cantigas mariñeiras. Os peques de Reboreda cantaron: “Catro vellos mariñeiros”. Ao principio non nós saía moi ben pero despois coa axuda dos profes quedou perfecto, jajajajaja.
Para rematar un día tan intenso participamos nos xogos tradicionais das letras galegas, poidemos xogar a: a chave, ao baile da vasoira, ao baile das cadeiras, ao aros, a pesca da botella,… tendo como iinvitados aos nenos e nenas do CRA de Teo, aos pingotas e aos cocos.
Ahí vos deixamos un retallos de todo o que fixemos nese día tan intenso.
Dende que os peques de Reboreda souberon que ían ir ao acuario da Coruña xa non descansaban, estaban super emocionados porque estarían fóra de casa todo o día e non lles daba chegado o día pero……… por fin chegou!!!
Cando chegamos ao acuario xa nos estaban esperando os peques do CRA de Teo. Como erabamos tantos tiveron que dividirnos en grupos de 40 nen@s guiados por unhas expertas monitoras. Visitamos o submarino Nautilus e viaxamos nel polo fondo do mar observando con moita atención a todos os peixes que alí vivían, coñecemos a un temible tiburón chamado Gastóne a súa noiva. Coñecemos a un peixes que aplastados que se camuflaban coa area e se chamaban rodaballos. Tamén saímos ao exterior do acuario para ver as piscinas onde vivían as focas femias cos seus bebés e a piscina das focas machos, ata poidemos ver como comían.
E despois de tanto nadar polos fondos mariños fomos comer cos nosos amigos no parque de Culleredo para recueprar os folgos e logo compartimos unha morea de xogos. Pero….. tiñamos que regresar, xa que todavía nos quedaba unha longa viaxe en bus, así que nos despedimos dos nosos novos amigos e voltamos a casiña pero claro despois dun día tan longo e tan cheo de emocións algúns dos meus exploradores decidiron botar unha cabezadiña antes de chegar a Redondela.
Ahí vos deixo algunhas imaxes dese día polas terras coruñesas….
Tamén vos deixamos o vídeo que fixemos dentro do Nautilus, non se esscoita moi ben porque no momento que estabamos nós con Raquel (a nosa monitora) chegaron nen@s doutros coles e facían un pouquiño de balbordo e non nós deixaban escoitar moi ben o que explicaba a nosa monitora.